De kerstwens, geschreven door Martine van Poelje
Nieuws Dit verhaal vertelt ons over een oude vrekdie heel lang geleden in een landhuis
woonde, ergens in een groot dennenbos.
Deze man scheen geen familie meer te
hebben, evenmin had hij contact met ande-
re mensen.
Het verhaal deed de ronde dat de oude vrek
ooit getrouwd was geweest met een beeld-
schone vrouw.
Ze waren een aantal jaren erg gelukkig met
elkaar, maar het geluk scheen echter voor
korte duur. De vrouw leed aan een ernstige
ziekte en overleed tijdens de eerste kerst-
nacht in 1885. Sindsdien veranderde de
man in een oude vrek, hij sloot zich letterlijk
en figuurlijk op in zijn landhuis, dat er stil
en verlaten bij lag.
Twintig jaar later tijdens de kerst zat de man
helemaal alleen in zijn kille huiskamer.
Hij was erg ziek geworden en wist dat hij
binnenkort zou sterven. Die nacht bleek hij
bezoek te hebben gehad van een vreemd,
klein mannetje met een enorme witte baard.
Deze vroeg hem of hij nog een wens had.
De oude vrek kon het niet bedenken; zijn
leven lang had hij alles kunnen kopen, maar
hij deed niets met zijn rijkdom.
Voor hij zijn laatste adem uitblies deed hij
toch nog een wens…
Na zijn dood bleef het landhuis leegstaan,
het zag er nog stiller uit dan ooit. Maar me-
nig wandelaar die tijdens de kerstnachten
langs het huis liep, dacht dat hij droomde…
Er scheen warm licht achter de ramen en er
klonken vanuit het huis vage melodieën van
kerstliederen.
En elk jaar daarop tijdens de kerstnachten
stonden nieuwsgierige wandelaars te glu-
ren in dat huis dat zo vreemd verlicht was.
Sommige mensen beweerden zelfs twee
dansende silhouetten gezien te hebben en
dit alles scheen te duren tot de kerst voorbij
was. Daarna lang het landhuis er weer
donker en verlaten bij…