Elisabeth,

Van Luilak hoorde ik voor het eerst in mijn leven toen ik op de middelbare school zat. Dat was in Schagen. In West-Friesland is het een lange traditie, in de nacht van vrijdag op zaterdag voor Pinksteren. Op Wieringen kennen we het niet. Daarmee is maar weer eens bewezen dat mijn eiland nog steeds een eiland is, ondanks het feit dat het met bruggen en dijken is vastgeklonken aan Friesland, de Wieringermeer en Anna Paulowna. Bijna honderd jaar geleden, op 31 juli 1924, werd de Amsteldiepdijk, tussen Westerland en de brug bij Van Ewijcksluis, gesloten en was Wieringen officieel geen eiland meer. De Luilakken bleven gelukkig aan de vaste woal. Daarmee bedoelen wij de rest van de wereld, zoals jullie het over de overkánt hebben.

Een andere gewoonte kwam wel binnen, zij het pas in de jaren zeventig. Het carnaval. In Hippolytushoef had zich een kastelein gevestigd, die dat ging organiseren. Hij kwam uit West-Friesland. Daar ben je nog niet onder de rivieren, maar er zijn wel veel katholieke gemeenschappen die flink aan carnaval doen. Met een zaalvoetbalteam heb ik in 1978 eens op een kar gezeten. We speelden in op de actie ‘Trek Cruijff over de streep’. Even voor jou: Johan Cruijff was een voetballer, een van de beste die de wereld ooit heeft gezien. Hij wilde niet mee naar het toernooi om het wereldkampioenschap en om hem op andere gedachten te brengen werd campagne gevoerd. Ik was Cruijff en had een touw om mijn been, waarmee de andere spelers mij over een streep moesten trekken. Het had geen effect.

Een paar generaties is het carnaval op Wieringen meegegaan; langzaam maar zeker kwam de klad erin. Wieringen was er niet katholiek genoeg voor. Maar in de Wieringermeer wordt het nog steeds groots gevierd. Ook daar liggen de wortels van deze traditie in een vrij grote roomse gemeenschap.

Wat ik op jouw eiland leuk vind, is dat er nog steeds aan de Meierblis en Ouwe Sunderklaas wordt gedaan. Dat gezuip in de kantlijn is er denkelijk altijd wel geweest, zoals bij ons al eeuwen bunders gerst worden geoogst om de bezoekers van de Wieringer Kermis en de Flora niet te laten uitdrogen. Op die kermis stemden mensen vroeger zelfs hun vakanties af. Door de opkomst van de pretparken kijkt er tegenwoordig niemand meer van op, dus zakt die traditie een beetje in. Maar de Flora- en Visserijdagen in Den Oever worden nog steeds wel door heel veel mensen bezocht. Zelfs door een horde Texelaars. Dus dan weet je het wel.

Groeten, Henk