Henk,

Traditiegetrouw was het afgelopen zaterdag Luilak. Mijn moeder vroeg een paar dagen later of iemand dat eigenlijk nog had gemerkt. Eerlijk gezegd was ik zaterdag zelf een luilak, want ik was in de vroege uurtjes pas thuis. Als er al herrie is geweest in de ochtend, ben ik er zeker weten als een blok doorheen geslapen.

Van vroeger weet ik nog wel dat die herrie een stuk erger was. En ook nog wel dat er mensen waren die eieren en zeep op hun ramen hadden; dat was minder leuk. Volgens mij ben ik zelf ook wel eens om zes uur ’s ochtends met blikjes achter mijn fiets door Den Burg gereden. Maar helaas is het is een uitstervende traditie. Hoe erg ik dat vind weet ik niet, want ik ben nogal gesteld op mijn slaap. Maar het feit dat tradities als deze langzamerhand allemaal vervagen, vind ik wel jammer.

Nu we het over tradities hebben: ik was laatst op een bruiloft waar een ‘stukje’ werd gedaan. Voor de bruidegom, die uit het buitenland komt, was dat iets ongebruikelijks. In het desbetreffende stukje werd gevraagd wat de favoriete Texelse traditie was van de bruid. Haar antwoord daarop was: de Meierblis. Ik hoorde menige Texelaar daarmee instemmen.

Of de Meierblis er volgend jaar nog is, is maar de vraag. Maar wat daaraan ten grondslag ligt, is een heel ander verhaal dan aan de Luilak. Kunnen we de stikstofuitstoot die bij de Meierblis vrijkomt, nog verantwoorden? Dat is de vraag. Wat is dan belangrijker: het milieu of de traditie? Of dat ene vreugdevuur per jaar wat uitmaakt voor de stikstofuitstoot is een andere vraag. Als iedereen nou die dag met de trein of op de fiets naar z’n werk gaat, maakt dat meer verschil, denk ik.

Toen ik klein was heb ik nog wel eens meegedaan aan het speulen bij Ouwe Sunderklaas. We hebben met een groepje zelfs nog eens een prijs gewonnen met ons stukje. Dat was toevallig gemaakt door de vader van de vriendin die laatst ging trouwen; ik kan mezelf er weinig eer aan toekennen.

Maar Ouwe Sunder werd al snel meer een soort zuipfestijn, het speulen lijkt steeds meer alleen nog maar bijzaak. Dat vind ik ook wel jammer, alhoewel ik ook niet weet wanneer ik voor het laatst ben gaan kijken. Maar Lucas is dit jaar wel oud genoeg om mee te gaan, denk ik. Naar het speulen dan; voor het zuipfestijn moet hij zeker nog wel een paar jaar wachten…

Groeten, Elisabeth