De eerste
In het afgelopen weekend was het heerlijk zacht voorjaarsweer. Ik vertrok voor mijn Vogelsafari richting de Horsmeertjes en ik zei tegen mijn vrouw: “Het zou mij niet verbazen als de eerste blauwborsten daar zitten te zingen.”
Oogverblindend
Aangekomen bij de Kreeftepolder vertelde ik het ook aan mijn deelnemers en warempel, even later stonden we oog in oog met een oogverblindend blauwe schoonheid, boven in een duindoorn! Waarschijnlijk zeer recent aangekomen vanuit Afrika zat meneer nu alweer om het hardst te blèren wie er de mooiste is. En mooi zijn ze. Later bleek dat het niet de eerste maar de derde waarneming voor Texel was, maar toch. Vreemd eigenlijk dat je van de eerste blauwborst méér geniet dan van alle volgende. Wordt zo’n vogel dan onmiddellijk ‘gewoon’?
Vanuit de Sahel
Blauwborsten overwinteren in de Sahel, oftewel het gedeelte van Afrika net ten zuiden van de Sahara. Een flink eind vliegen dus als je slechts 14 centimeter meet. De mannetjes van de blauwborst komen eerder terug uit Afrika dan de vrouwtjes. Ze zingen dan om het hardst bovenin de struiken en verdelen de territoria, zodat - als over twee weken de vrouwtjes aankomen - er een gespreid bedje voor ze klaarstaat en er ook snel begonnen kan worden met broeden. Dus als je graag eens een blauwborst in het echt wilt zien, dan is nu de perfecte tijd!
Tjiftjaf
Van de week hoorde ik voor het eerst dit jaar een tjiftjaf zingen. Tjiftjaffen overwinteren ook wel op Texel, maar de eerste zang is meestal pas in maart. Ik wachtte er al een paar dagen op en misschien is het die verwachting dan wel, die het moment zo prachtig maakt en waardoor de eerste tjiftjaf zo veel mooier klinkt dan de honderden die er ongetwijfeld gaan volgen. Oh, en nog een week of wat en dan komen de fitissen, de nachtegalen, de braamsluipers en de grasmussen of de eerste koekoek! Ik kan bijna niet wachten!
