Elisabeth,
Realiteitstelevisie staat bij ons in huis regelmatig 'op' en omdat ik niet altijd ongezellig wil zijn, kijk ik wel eens mee. Dinsdagavond, bijvoorbeeld, zag ik een aflevering van ‘Urk’. Dat is voor mij nog net te hachelen, maar ik heb dan wel een cryptogram op schoot voor het geval de enorme tweeling in beeld komt.
Net als Wieringen is Urk een voormalig eiland. Het is ook nog een vissersdorp, net als mijn woonplaats. Dat schept een band, maar wat Wieringers niet met Urkers gemeen hebben is hun godvruchtigheid. Wij zijn van oudsher bekend als heidenen of op zijn best vrijzinnig gelovigen. Eeuwen geleden schijnen tientallen Wieringers van de hervormde gemeente naar de doopsgezinde te zijn overgelopen, omdat de dominee hun niet aanstond. Erg recht in de leer ben je dan niet.
Wieringers worden op Texel Biggen genoemd, dus je begrijpt dat we zeer geïnteresseerd waren, toen John de Mol in 1999 vanuit zijn imperium Big Brother op ons afstuurde. Een interessant experiment, maar na dat eerste seizoen wisten we het wel. In de loop der tijd werden allerlei varianten ontwikkeld, soms met bizarre uitgangspunten. Het moet blijkbaar steeds gekker en gaandeweg werden de deelnemers zich meer bewust van de camera. Zo werd het steeds minder leuk. Op een datingshow blijf ik ook wel eens hangen, maar die kijk ik nooit uit. Leuk als je zo een nieuwe liefde vindt, maar het kan toch wel langs andere wegen? En vaak zit je toch ook naar een ongeluk in wording te kijken. Een narcist die uitweidt over zijn motorfiets tegen een vrouw die aan origami doet. Of zoiets.
Nog even naar Urk. Een van de hoofdpersonen in is een tamelijk norse vishandelaar, die zich er deze week over beklaagde dat veel mensen zich op sociale media negatief over hem uitlaten. “Na een paar minuten televisie denken ze al dat ze me kennen”, foeterde hij. Van hem denk ik nog dat hij zich toont zoals hij echt is. Maar goed, je kunt er ook mee kappen, denk je dan. Waarom doen mensen eraan mee? Krijgen ze geld? Gratis spullen van de sponsor waar ze gaan winkelen? Of is alleen de aandacht al voldoende?
Gelukkig is Den Oever tot op heden gevrijwaard van ongezonde belangstelling. Alhoewel, laatst kwamen Carolina en Simone in ons dorp Anita Witzier tegen in een winkel. Een cameraploeg filmde hoe de Zeestraat een beetje werd opgefleurd. Wanneer de uitzending is, weten we niet. Maar het is wel echte televisie, heb ik begrepen. Bezorgd zien wij de toekomst tegemoet.
Groeten, Henk