10 vragen aan... Frank Westdorp

Deze week staat Frank Westdorp in onze 10 vragen aan… Hij werd voorgedragen door zijn collega Denise Koopman. “Frank is mijn collega bij Novalishoeve, hij is daar teamleider wonen. Ook is hij beheerder geweest bij Tubantia. Hij is een heel fijne collega, maar ik ken hem nog niet zo goed, eigenlijk. Dus ik ben benieuwd om hier te lezen wat hij te vertellen heeft.”

Meer over Frank

Frank werd geboren in Amsterdam en woonde in zijn eerste levensjaar op Texel. “Mijn ouders waren parkmanagers bij Landal, toen nog Aegon. We hebben op verschillende vakantieparken gewoond, in Duitsland en in Limburg. Toen ik elf was kwamen we terug in De Cocksdorp en ik ging daarna naar OSG de Hogeberg. Ik heb leuke herinneringen aan het voetballen bij Texel ‘94 en de avonden in het tuinhuisje met onze eigen bar. Al die tijd heb ik voornamelijk in de horeca op het park gewerkt. Daar heb ik ook mijn huidige vriendin Laurien Piek ontmoet. Toen bleek dat we allebei naar The Tallest Man On Earth luisterden, sloeg de eerste vonk over. Hij is een Zweedse singer-songwriter en hij is erg klein; een leuke zanger met zelfspot dus. We houden ervan naar festivals, concerten en cabaretvoorstellingen te gaan en maken samen muziek met een groepje. Ik speel gitaar en we hebben inmiddels een breed repertoire; van genres als blues en folk tot country en jazz. Verder doe ik aan bootcamp in het bos, aan yoga en zou ik graag het kitesurfen weer willen oppakken.”

Wat ben je na de middelbare school gaan doen?

“Veel van mijn vrienden gingen studeren in Amsterdam, dus daar wilde ik ook naartoe. Ik wilde iets maatschappelijk ondernemends en koos voor Culturele Maatschappelijke Vorming, nu Social Work. De vrijheid en veelzijdigheid om je eigen studie vorm te geven door projecten te doen en vakken daarbij te kiezen sprak mij erg aan. Ik heb onder andere een festival met wereldmuziek georganiseerd en meegewerkt aan een documentaire waarin jongeren uit Europa hun visie op de EU gaven. Na de opleiding ben ik twee jaar lang gaan reizen met een Volkswagen T3, dat was een hele bijzondere ervaring.”

Wat heb je gedaan op reis?

“Ik ben door heel Europa en de Balkan gereisd, Turkije was het verste punt. Onderweg heb ik work-away-projecten gedaan, dat houdt in dat je werkt voor kost en inwoning. Ik heb in die periode ook een winterseizoen in een skiresort in Oostenrijk gewerkt. Ik was het reizen nog lang niet zat, maar na een festival in Berlijn stopte mijn busje ermee. Toen ben ik liftend naar Nederland gekomen om te kijken wat mijn volgende stap zou zijn. Later heb ik met mijn vader de bus opgehaald.”

Hoe ben je terug gekomen op Texel?

“Na het reizen heb ik een jaar lang een intensieve opleiding sociaal ondernemen bij Knowmads in Amsterdam gedaan. In dat jaar heb ik een bedrijfsplan gemaakt voor een stadstuin, met dagbesteding voor cliënten van HVO Querido. Toen ik dit met een groepje mensen aan het opzetten, was kreeg ik onverwachts nieuws van mijn moeder dat ze ziek was en dat haar ziekte ook niet meer te genezen was. Toen heb ik alles laten vallen en ben ik naar Texel gegaan om bij haar te zijn, dat was in 2017. Sindsdien ben ik niet meer weggegaan. Inmiddels woon ik samen met mijn vriendin in Den Burg. We zijn vijf jaar beheerder geweest van Tubantia, daarna hebben we een huis gekocht waar we met veel plezier wonen. Mijn vader heeft het schilderwerk verzorgd en helpt nog regelmatig met klussen”

Wat doe je voor werk?

“Ik ben teamleider wonen bij Novalishoeve, deze rol past goed bij mij. De combinatie van het werken met cliënten en het ondersteunen van medewerkers vind ik heel waardevol. We werken met een team van fijne collega’s aan meer zelfstandigheid voor onze bewoners. Ooit had ik de droom een zelfvoorzienende herberg te creëren. Een ontmoetingsplek waar je kunt wonen en werken, je talenten kunt ontwikkelen en er zou elk seizoen een groot feest zijn. Novalishoeve komt voor mij dicht in de buurt van dat beeld. De inclusiviteit, het ondernemende karakter en het antroposofische mensbeeld spreken mij erg aan. En ook hier worden de seizoenen gevierd. Wel heel toevallig dus!”

Wat was de meeste bijzondere reisbestemming?

“Halverwege mijn reis ben ik gestrand in een klein dorpje in het binnenland van Turkije, ik had geen benzine meer en het geld was op. Ik voelde mij behoorlijk hulpeloos in een vreemd land, maar de inwoners daar waren supervriendelijk en -gastvrij. Ik werd meegenomen naar de huisarts om een wond te laten verzorgen, werd meegenomen naar een restaurant en kreeg een kamer aangeboden in een hotel. Dat was echt een bijzondere ervaring.”

Waar kom je graag op Texel?

“We hebben een Griekse jachthond uit het asiel, die we niet los laten lopen. Dus we zoeken meestal rustige plekken op. Vaak laten we van het weer afhangen waar we heen gaan. Als kind kwam ik vaak bij de vuurtoren en in de Slufter en daar kom ik nog steeds graag. Maar de Horsmeertjes en het dennenbos zijn ook erg mooi. Het leuke is dat wij nog steeds nieuwe plekken op het eiland ontdekken.”

Wat vind je lekker om te eten?

“Ik hou erg van koken uit vegetarische kookboeken, de Indiase en Oosterse keuken in het bijzonder. Met mijn moeder heb ik samen een reis gemaakt naar India en Thailand en daar hebben we verschillende kookworkshops gevolgd.”

Zijn er dingen van de overkant die je mist?

“Ja, concerten in bijvoorbeeld Paradiso of de Melkweg. Eerst gingen we bijna elke week, maar nu is dat een hele onderneming. Je moet uit eten, een kaartje en een hotel betalen, dus dat telt wel op. Het gemak om ergens heen te kunnen mis ik af en toe wel. Maar Amsterdam is ook wel drukker geworden. Als we nu twee dagen in Amsterdam of een andere stad zijn geweest, zijn we blij dat we weer op de boot richting Texel te zitten.”

Wie stel je voor als volgende gast?

Pieter Duinker, een goede vriend van ons, wil ik graag aandragen voor de volgende keer. Hij is bierbrouwer bij de Bonte Belevenis en is erg muzikaal. Pieter heeft altijd leuke verhalen te vertellen.”