Elisabeth,
Meermalen zijn we in Frankrijk geweest, maar dan in Normandië, Bretagne en de Vendée. Wij willen nu eenmaal graag zout water in de buurt. Wat opvalt als je er autorijdt, is dat je denkt dat Deviation een grote stad is waar je constant omheen rijdt. Maar nee, het bordje met die tekst betekent ‘omleiding’. Die zijn er inderdaad veel. En het Franse type supermarkt kennen we ook. Het komt op je over als een kruising van een kruidenier met een bouwmarkt en een witgoedspecialist, als je daar alleen maar je kar voer komt halen (Carrefour, begrijp je wel?).
Het is in ieder geval fijn dat je weer terug bent. Ons wachten drukke weken, aan het eind van het jaar. Hier op kantoor hebben zich tijdens je afwezigheid geen gebeurtenissen van betekenis voorgedaan. Afgezien van het afscheid van onze vormgever Soraya, die aan de overkant een uitdagende baan heeft gevonden, vanuit haar woonplaats ook nog eens gemakkelijker te bereiken met het openbaar vervoer. Ze reed altijd met me mee in de redactiemini, van en naar de boot, en dat was altijd heel gezellig. De overtocht naar Texel vond ze altijd wel prettig, maar voordat ze met de bus vanuit Julianadorp bij de boot aankwam, was al heel wat van de morgenstond verloren gegaan.
We hebben aan het eind van haar laatste werkdag pizza’s besteld. Daarna nog net de boot van zeven uur gehaald en vandaar heb ik haar naar huis gebracht. Haar moeder stond al in de deuropening te wachten. Die wilde wel eens zien met wie haar dochter altijd meereed. Dat was een leuke ontmoeting. En nu zijn we in afwachting van een opvolger. De desbetreffende zoektocht heeft nog geen resultaat opgeleverd, maar als je iemand weet die leuk kan vormgeven en ook nog een beetje gezellig is...
En je bent precies op tijd voor de laatste weken van het toernooi om het wereldkampioenschap voetballen voor landenploegen. Jij weet alles van tafelvoetbal, dus eigenlijk hoef ik je er niet veel over uit te leggen. Het gaat eigenlijk precies zo, maar dan heel anders, namelijk op een grasveld met twee ploegen van elf miljonairs tegen elkaar. We kunnen het goede nieuws nog net meenemen: Nederland is door naar de knock-outfase en als groepswinnaar nog wel, ondanks matig tot zeer slecht voetbal. Het lijkt wel alsof de Oranjemannetjes er niets meer van kunnen. Woestijnzand tussen de tenen? Misschien moeten ze het maar eens op een tafel proberen.
Groeten, Henk