10 vragen aan... Tanja Klaassen

Voor deze week legden we tien vragen voor aan Tanja Klaassen uit De Waal. Ze werd ons aanbevolen door Amber de Boer, omdat ze regelmatig heel leuke, boeiende gesprekken met elkaar hebben. Amber omschrijft Tanja als ‘zorgzaam, open-minded en kleurrijk’. “Dat vind ik een groot compliment”, reageert Tanja. Ze is getrouwd met Nico Bakker en moeder van twee dochters. Ze is als maatschappelijk werker en dorpswerker voor De Cocksdorp verbonden aan Texels Welzijn.

Wie is Tanja Klaassen?

“Ik ben een Enkhuuzer, geboren in Enkhuizen op 6 augustus 1962. We zijn verhuisd naar Texel - naar Oudeschild, om precies te zijn – toen ik 11 was. Dat was wel even een cultuurschok! Na de havo ben ik verhuisd naar een caravan achter de boerderij Nieuw Leven en ik woon nu alweer ruim 20 jaar in De Waal. In mijn studententijd heb ik in Amsterdam gewoond. Eerst in een studentenflat in Amsterdam-Noord en daarna in een ‘ieniemienie’ appartementje bij de Nieuwmarkt. Ik heb er een fantastische tijd gehad. Zwerven door de stad, veel uitgaan, veel mensen ontmoet, verschillende baantjes gehad. Toen ik terug naar Texel ging ben ik met Nico gaan samenwonen op de Noordwester. Ik had hem ontmoet in Den Burg. Ik woonde nog in Amsterdam, maar werkte in de zomer in café De Pilaar aan de Kantoorstraat en daar kwam hij regelmatig. Hij was motorrijder en dat vond ik wel leuk. Van het één kwam het ander. We gingen samenwonen en in 1997 kwam dochter nummer 1, Robin. Na een jaar zijn we getrouwd en na de verhuizing naar De Waal kwam in 2001 dochter nummer 2, Ivy.”

Wat voor werk doe je en wat zijn je hobby’s?

“Ik wist niet wat ik wilde worden en er gingen Texelaars naar de Pedagogische Academie in Den Helder. Dus daar ben ik ook maar heen gegaan. Na een jaar had ik het daar wel gezien. In Amsterdam volgde ik de lerarenopleiding Engels en Nederlands. Helaas ben ik na drieënhalf jaar afgehaakt. Ik keerde weer terug in de schoolbanken toen ik een baan kreeg bij Blijf van mijn Lijf in Den Helder. Mijn moeder was in die tijd feministe en ik ben dat nog steeds. Ze stond er door het overlijden van mijn vader al vroeg alleen voor met twee kinderen. Ze was zelfstandig en vooruitstrevend. Die studie, HBO Maatschappelijk Werk, heb ik wél afgerond. Werken bij ‘Blijf’ was heel gevarieerd, intensief en bij tijden ook heftig. Ik heb er met veel plezier gewerkt en heel veel geleerd, maar na dertig jaar was het kaarsje op. Nu werk ik alweer bijna drie jaar bij Texels Welzijn. Ook met veel plezier. Ik heb veel hobby’s, maar nummer 1 is paardrijden. De omgang met zo’n edel dier vind ik bijzonder. Het rijden in de natuur geeft me een enorm gevoel van vrijheid. Verder mag ik graag schilderen, tekenen en knutselen. Dansen, tuinieren en reizen vind ik ook heerlijk.”

Wat is je favoriete plek op Texel?

“Mijn favoriete plek is Het Bossie op de Hoge Berg. Het ademt de sfeer van het verleden. Een heel klein stukje met alles erin. Kronkelpaadjes, verhogingen, een diep dal, bloemen en oude bomen. Een soort sprookjesbos.”

Waar word je blij van?

“Ik word blij van heel veel dingen. Mijn kinderen, dieren, de natuur, mijn hobby’s, lekker eten, een gezellige avond met vriendinnen... Ik ben een groot fan van de keuken van het Midden-Oosten. Ik probeer graag iets nieuws. Ik start de dag het liefst met een kop goeie Earl Grey met melk. Dat kan ik de hele dag drinken. Verder ben ik makkelijk: biertje, wijntje, (Texelse) gin-tonic… Er is elke dag wel iets te genieten en te lachen. Vooral dat laatste is belangrijk: af en toe even lekker lachen!”

Wat ergert je het meest?

“Ik kan slecht tegen onrecht. Ik heb een hekel aan discriminatie, of het nou om cultuur, kleur, sekse, leeftijd of iets anders gaat. Van mijn moeder heb ik echt wel meegekregen dat iedereen meedoet. We zijn oprecht geïnteresseerd in de mens.”

In welk ander land zou je het liefst wonen?

“Ik weet niet of ik wel ergens anders zou willen wonen. Nederland is zo slecht nog niet. Ik vind andere culturen wel ontzettend interessant. Reizen vind ik geweldig, ik wil graag andere culturen opsnuiven en mensen ontmoeten.”

Welk boek, welke film en welke muziek zou je ons willen aanbevelen?

“Ik hou van films en boeken over geschiedenis, over hoe mensen omgaan met de gebeurtenissen in hun leven. Mijn favoriete boek is ‘De overgave’ van Arthur Japin. Het is heftig, maar mooi geschreven vanuit het perspectief van de pioniers. Een film die veel indruk op me heeft gemaakt is ‘Novecento’ en ‘The colour purple’ is onvergetelijk. Op het gebied van muziek heb ik geen voorkeur. Nieuw of oud, ik hou van heel veel verschillende soorten. Soul, funk en hiphop vind ik wel lekker om op te dansen.”

Waarvoor mogen we je ‘s nachts wakker maken?

“Het lichten van de zee!”

Is er iets dat je graag eens wilt doen maar waaraan je nog niet bent toegekomen?

“Ik hoop dat we er nog eens aan toe komen met een campertje op reis te gaan. Naar het zuiden afzakken, op de bonnefooi. En ach, kleinkinderen hebben, dat lijkt me ook heel leuk maar dat kan nog even duren, heb ik begrepen.”

Wie is het grote voorbeeld in je leven?

“Ik heb niet één groot voorbeeld, maar als ik iemand moet noemen, is het Oom Leo, een broer van mijn vader. Hij paste vaak op ons als mijn moeder moest werken. Een heel actieve man, dol op uitdagingen, een optimale levensgenieter.”

Voor een volgende aflevering van ‘10 vragen aan...’ zou Tanja graag de schijnwerper richten op Sharon Coevert. “Zij is verpleegkundige en vindt het leuk de 10 vragen te mogen beantwoorden.”

Tekst: Henk Cornelissen