Waarde
Hoera! Oekraïne heeft gewonnen. Nou ja, het Songfestival dan. En nu de oorlog nog. In ieder geval gaan we volgend jaar massaal naar Kiev om te strijden voor de hoogste eer. Annie is benieuwd wie Nederland mag vertegenwoordigen.
Intussen lopen de vluchtelingen uit Oekraïne, uit nood geboren, nog niet echt warm om naar Texel te komen. En dat terwijl ontzettend veel mensen en organisaties zich hebben ingezet om het verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Het voelt kennelijk toch een beetje als een verbanning naar een desolaat eiland. Vergelijkbaar met Alcatraz. Of Elba. Duivelseiland. Overtuig ze dan maar eens van het feit dat meer dan één miljoen mensen per jaar met hun volle verstand de oversteek wagen om te genieten van de geneugten des eilands. Die hebben het ervoor over om achter dranghekken een uur te moeten wachten totdat er een stoeltje vrij komt op een terras. Niet iedereen trouwens kan dat geduld opbrengen. Die gaan dan letterlijk en figuurlijk door het lint.
Opvallend is dat Nederland koploper is waar het gaat om parttime arbeid. Bijna niemand werkt nog fulltime. Maar eenmaal op vakantie, verwachten we wel dat we 24/7 overal terecht kunnen. Steeds meer krijg je te horen dat de rek eruit is. De vraag is te groot, het aanbod te klein. Onbespreekbare zaken worden ineens haalbaar. Schaarste maakt kennelijk creatief. Scholen overwegen een vierdaagse leerweek. Winkels gaan eerder sluiten of gaan zelfs hele dagen dicht. In de horeca zie je steeds vaker tafeltjes met een bordje ‘gereserveerd’ erop. Voor wie is niet duidelijk. Sollicitanten worden opgeroepen via ‘open hiring’ te komen werken. Een baan zonder sollicitatiegesprek. Er wordt niet gevraagd naar je arbeidsverleden. Laat staan je verleden. Niet alleen wordt woonruimte aangeboden. Nee, je krijgt ‘gratis’ woonruimte. Kortom, de bomen groeien tot in de hemel. Gouden boltjes. Maar je kunt wel van alles en nog wat beloven, personeel krijg je toch niet. En voor zo ver er gehoopt werd op verse arbeidskrachten uit Oekraïne, valt dat dus ook tegen.
Annie is de afgelopen week op vakantie geweest in Drenthe. Om de hunebed highway te beleven op de Harley. Als je langs de route neerstrijkt op een terrasje, staat de Skuumkoppe van de tap klaar. Voor € 2,75. Een glas heerlijke Chardonnay kost gemiddeld zo’n vier euro. Het kan dus kennelijk wél. Voor een schappelijke prijs een kwaliteitsdrankje. Annie vraagt zich af of alles op Texel zo duur is omdat het met de boot moet worden overgezet. Of komt het omdat de toon gezet wordt door een aantal beeldbepalende ondernemers. En probeer dan maar eens tegen de stroom op te zwemmen.
Maar bedenk: Waar het recht van de sterkste geldt, wordt alles van waarde weggevaagd.