Dit artikel is geschreven door
Henk Cornelissen

Boswachtersblog: Texel, het eiland van de eiders

Als ik één geluid pertinent niet hoorde in mijn vroegere werkgebied - de Biesbosch - is het wel het indrukwekkende ‘gehoee’ van de mannelijke eidereenden. Het is een geluid dat mij direct herinneringen geeft aan vroegere vakanties en mijn tijd als stagiair hier op het eiland.

De allerbeste plek om het geluid van eidereenden te horen en te zien is de Slufter. In die setting dit meemaken, dat is Texel op zijn best, als je het mij vraagt. Een decor dat altijd in beweging is en dan dat ver dragende ‘gehoee’. Heerlijk!

Dobberen achter de branding

Eiders zijn vogels die je jaarrond tegen kunt komen op en rond het eiland. Bij iedere strandovergang dobberen wel groepjes mannen en vrouwen achter de branding. Ook bij de IJzeren Kaap, in de Mokbaai en bij de Prins Hendrikzanddijk vind je dagelijks eidereenden.

Van olijfgroene hals naar bruin met wit rommelpak 

De mannetjes zijn gemakkelijk te herkennen. Ze zijn nogal groot en contrastrijk. Glanzend wit met zwart en dan die fraaie olijfgroene tint in de hals en de lichtroze nek. Als je zo’n mooi getekend exemplaar hebt, weet je dat je met een volwassen eidereend van doen hebt. De vrouwtjes zijn, net als de meeste vrouwtjes bij eenden, bruin en onopvallend. Dat is maar goed ook, want als een eidervrouw ligt te broeden moet ze natuurlijk niet teveel bekijks trekken. Nog heel even zien de eiders er op hun best uit, maar in de zomer is het ook tijd om te ruien. Eenden doen dat gedurende een periode in de zomer. Tijdens de slagpenrui kunnen ze zelfs zes weken niet vliegen. Het oogt allemaal wat rommelig en minder strak. Een groot contrast met het voorjaar, waarin de mannen op hun allerfraaist met hun ‘gehoee’ inzetten bij de vrouwen. De eiders dragen in de zomer even een bruin met wit rommelpak!

Uniek op internationaal niveau

Het is tijdens mijn eerste maanden op het eiland rondom indrukwekkend om mensen te ontmoeten die veel weten en vertellen over ecologie, natuur en soorten. Deze onderzoekers (vaak woonachtig op Texel) kijken soms al tientallen jaren naar een bepaald gebied of bepaalde diersoort. Uniek op internationaal niveau. De eiders horen wat dat betreft bij Cor Smit. Cor kijkt dit jaar specifiek naar het broedsucces van deze eenden. Hoeveel jongen worden er echt groot!? Een vraag die belangrijk is voor deze typisch Texelse soort.

Zuidrand verspreidingsgebied

Het is hier dan misschien vanzelfsprekend of ‘normaal’ om deze mooie dieren te zien, maar de Nederlandse Waddeneilanden zijn de zuidrand van hun verspreidingsgebied en eiders zeggen veel over het voedselgebied de Wadden. Kokkel- en mosselbanken zijn van levensbelang voor eiders en nog veel meer diersoorten. Niet alleen het beschermen waard, maar ook om van te genieten!

Tekst: Thomas van der Es
Senior-boswachter ecologie
E: t.es@staatsbosbeheer.nl
T: 06-51408190
Facebook: /StaatsbosbeheerTexel