Dit artikel is geschreven door
Henk Cornelissen

Stralend de zomer in

De grijze zeehonden en ringelrobben zijn onlangs verhaard en zien er weer prachtig uit. Het is altijd een heel verschil, de vacht vlak voor en na de verharing. De verharing is een jaarlijkse opknapbeurt. Het kost wel veel energie om de hele vacht te vernieuwen, maar het resultaat mag er zijn. De gewone zeehonden zijn in het najaar weer aan de beurt.

Wij hebben een ezelsbruggetje om de volgorde van de gebeurtenissen in het leven van zeehonden te onthouden. Daarvoor gebruiken we het rijtje ‘baren, paren, verharen’. Deze activiteiten volgen elkaar bij alle soorten in deze volgorde op. Alleen vindt bij verschillende soorten zeehonden het ‘baren’ op een ander moment in het jaar plaats en daarmee het hele rijtje.

Vroeg in het voorjaar

Grijze zeehonden krijgen hun pups in de winter. De zoogperiode, die zo’n drie weken duurt, is eind januari wel afgelopen. Dan komt het tweede onderdeel van het rijtje in zicht: het paren. Dit gebeurt in februari, waarna de verharing in maart/april plaatsvindt. Ook de twee vrouwelijke grijze zeehonden in onze vaste groep verharen in het vroege voorjaar. Het feit dat ze geen mannetje in de buurt hebben en dus niet meedoen aan het baren of paren, verandert daar niks aan.

Ringelrobben

Gewone zeehonden worden in juni en juli geboren. Hun zoogtijd loopt tot eind augustus, zodat de verhaarperiode van deze soort in september en oktober valt. Ringelrobben zitten tussen de gewone en grijze zeehonden in. Ze werpen in februari en verharen in april en mei. De ringelrobben bij Ecomare zijn net verhaard. Ze danken hun naam aan de ringvormige vlekken op de vacht. Deze zijn nu extra fraai te zien!

Ander gedrag

De verharing kost de zeehonden veel energie. Ze gedragen zich dan ook wat anders. Ze zijn vaak wat minder actief in die periode, hebben weinig eetlust en liggen veel op de kant. Het droogliggen helpt het verharingsproces te versnellen; zonlicht heeft er een stimulerend effect op. Ook de ringelrobben maakten extra veel gebruik van hun vlot om de zon op hun huid te laten inwerken. Best bijzonder, want het heeft heel lang geduurd voor deze schuwe dieren op het droge durfden te gaan liggen met bezoekers rond hun verblijf!

Tekst: dierverzorger Hilde Smit