Antoinette le Roy: “Door een zoektocht naar een geschikt atelier ben ik op Texel beland”
Antoinette le Roy: “Door een zoektocht naar een geschikt atelier ben ik op Texel beland” Foto: Pepijn Dros

Dit artikel is geschreven door
Pepijn Dros

Pepijn Dros is redacteur van onder meer Texel dit Weekend en de Vakantiekrant.

10 vragen aan... Antoinette LeRoy

10 vragen aan

In een vorige aflevering zette Kitty Bakker ons op het spoor van beeldend kunstenaar Antoinette LeRoy. Net als Kitty is Antoinette ook scheppend bezig. Zij maakt echter geen gebruik van computerprogramma’s maar van beitels, hamers en penselen. Al meer dan twintig jaar woont en werkt Antoinette op Texel. Haar werk is te bewonderen in haar galerie en in haar prachtige beeldentuin aan de Witteweg in Den Hoorn. Maak kennis met een bevlogen kunstenaar.

Wie is Antoinette LeRoy?

“Ik ben geboren in Den Haag en opgegroeid in Amsterdam, waar ik ook naar school ben gegaan. Op jonge leeftijd ben ik getrouwd en heb ik kinderen gekregen. Na mijn scheiding moest er brood op de plank komen en heb ik allerlei verschillende baantjes gehad, zoals secretaresse in het Lidwina-ziekenhuis in Purmerend. Ik tekende altijd al graag en vond het leuk om dingen te maken, maar op dat moment had ik daar maar weinig tijd voor. Nadat ik een relatie kreeg met Auke, mijn huidige partner, kon ik mij verder ontwikkelen in de beeldhouwkunst. Begin jaren negentig heb ik de studie ‘Religie, Kunst & Cultuur’ gevolgd aan de hogeschool. Omdat ik ook grote beelden maak, was ik op een gegeven moment op zoek naar een ruim atelier waar ik mijn gang kon gaan. Zo zijn we in 2001 op Texel beland. Eerst hebben we jaren op de Rembrandhoeve aan Dijkmanshuizen gewoond en sinds vijf jaar wonen we aan de Witteweg in Den Hoorn.”

Hoe wordt iemand beeldend kunstenaar?

“Dat artistieke zit een beetje in de genen. Mijn halfbroer - Guillaume LeRoy - was een bekende graficus wiens werk zelfs in bezit is van het Stedelijk Museum. Twee andere halfbroers zijn kunstschilder en cameraman en mijn halfzus maakte jarenlang kostuums voor het Nederlands toneel. Mijn relatie met Auke, destijds veilingmeester bij Sotheby’s, heeft mij ook enorm geïnspireerd. Zijn werk bestond voor een groot deel uit het bekijken en beoordelen van collecties. Hij ging geregeld naar kunstbeurzen en veilingen en als het even kon ging ik met hem mee. Via via raakte ik bevriend met beeldhouwer Eric Claus, destijds hoogleraar aan de Rijksacademie. Eric heeft mij de finesses van het beeldhouwen geleerd en mij de weg gewezen naar Pietrasanta waar ik langere tijd ben onderwezen in het steenhouwen door de ‘artigiani’. Zo heb ik mezelf in de loop der jaren steeds verder ontwikkeld en eind jaren negentig exposeerde ik mijn werk voor het eerst in een galerie in Amsterdam.”

Wat zijn artigiani?

“Qua beeldhouwen is Italië natuurlijk het beloofde land. Waar Carrara de stad is van waar het marmer vandaan komt, is Pietrasanta dé plek waar het marmer wordt bewerkt door Italiaanse ambachtslieden; de artigiani. Vaak is het zo dat een beroemde kunstenaar een klein model van een beeld maakt, dat vervolgens door de artigiani wordt uitgevoerd in marmer van groot formaat. Ondanks het feit dat ze anoniem zijn, behoren de artigiani tot ’s werelds allerbeste beeldhouwers en in mijn tijd in Italië heb ik veel van ze geleerd.”

Hoe ga je te werk bij het maken van een beeld?

“Dat kan per werk verschillen. Ik teken heel veel en soms stuit ik tijdens het schetsen op een bepaalde vorm die vervolgens op de een of andere manier terugkeert in een beeld. Soms zijn het ook gedachten of gevoelens die mij bewust of onbewust inspireren tot een nieuw werk. ‘Figuur in de wind’, bijvoorbeeld, is een van de eerste beelden die ik op Texel maakte. Ergens is dat waarschijnlijk toch terug te voeren naar mijn verhuizing en de manier waarop ik de elementen hier heb ervaren. Een ander werk van mij is ontstaan nadat ik het woord ‘zielehuid’ tegenkwam in een boek en vervolgens op het waddenstrandje het karkas van een vogeltje vond. De vorm en de teerheid van dat karkas in combinatie met het woord, vormde voor mij de inspiratie tot een beeld met de naam ‘Zielehuid’.”

Wat is je favoriete plek op Texel?

“Auke en ik hebben hier op twee prachtige plekken gewoond. Bij Dijkmanshuizen waar we zestien jaar gewoond hebben kom ik nog altijd graag om te wandelen bij de Zandkes. En vanuit ons huidige huis in Den Hoorn wandel ik zo de duinen in. Heerlijk!”

Zijn er zaken waar je je aan ergert?

“Als beeldend kunstenaar ben ik gevoelig voor esthetiek. Dan zie ik weer dat er ergens een vakantiepark uit de grond wordt gestampt met vaak veel te grote bungalows en dan denk ik: waarom is hier toestemming voor gegeven? Ik vind dat Texel er echt op moet letten dat het prachtige landschap behouden blijft. En ik sta hier niet alleen in, hè? Ik hoor dit soort dingen ook terug van bezoekers van mijn galerie. Mensen die al jaren op Texel komen en de drukte en bebouwing zien toenemen.”

Is er een boek, film of artiest die je wilt aanbevelen?

“Het boek ‘Leven en Lot’ van Vasili Grossman is een fascinerend boek dat is gesitueerd rond de slag om Stalingrad. Een prachtig boek dat me echt is bijgebleven. Door de oorlog in Oekraïne qua thematiek helaas ook weer actueel. Op het gebied van films ben ik groot bewonderaar van de Spaanse regisseur Pedro Almadovar. Mooie verhaallijnen, maatschappelijke relevante thema’s en prachtig in beeld gebracht.”

Wat mis je op Texel? 

“Eigenlijk mis ik hier niet zo veel. Ik houd van arthousefilms en ga dan ook graag naar de bioscoop. Texel heeft een heel fijne bioscoop. Het enige wat ik mis zijn de sneak previews van vroeger. Die mogen van mij wel weer terugkeren!”

Wat maakt je blij?

“Het maken van een beeld is soms een hele worsteling, maar als het dan klaar is... Dan ben ik gelukkig.”

Wie nomineer je voor een volgende aflevering?

“Maaike Koning van kapper- en schoonheidssalon Bjoetie’s knipt al zeker vijftien jaar mijn haar. Als ik bij haar in de stoel zit hebben we altijd een leuk gesprek. Ik vind haar een mooi en aandachtig mens en ik bewonder haar ondernemersgeest.”