10 vragen aan... Thijs Westerlaken
10 vragen aan Robert Twijnstra kwam met het idee Thijs Westerlaken (41), in de hoedanigheid van schipper van de Koninklijke Nederlandse Reddingmaatschappij in De Cocksdorp, aan te dragen voor deze rubriek. Thijs woont op het randje van de Prins Hendrikpolder en is al 23 jaar samen met zijn vriendin Maren. “Thijs ken ik als een erg fijn persoon die graag bezig is, goed op de hoogte is van wat er speelt, en over de zeldzame eigenschap beschikt om met mensen van zowat alle organisatorische lagen goed te kunnen communiceren”, aldus Robert. Een mooi compliment, zo reageert Thijs. “Ik heb interesse voor heel veel dingen, waardoor ik ook makkelijk een gesprek aanga met iemand. Overal en van iedereen valt iets te leren. Ik vind het mooi om met enthousiaste en gedreven mensen, zoals Robert, samen te werken bij de KNRM.”Wie is Thijs Westerlaken?
“Ik ben geboren op 23 juli 1980 en heb altijd op Texel gewoond. Mijn geboorteplaats is Oosterend, ik ben opgegroeid in De Waal en woon tegenwoordig bij Den Hoorn, op de kruising van de Pontweg en de Redoute. Na de basisschool ben ik naar het LBO-metaal gegaan, maar dat heb ik al vroeg verlaten. Toen ik vijftien was ging ik naar de visserijschool en ik ben op mijn achttiende gaan varen op verschillende kotters. Ik ben begonnen op de TX14 daar heb ik het vak als visserman mogen leren, via de TX9 naar de TX1 geraakt daar heb ik echt prachtige jaren gehad.
In 2007 ben ik gestopt met vissen en maakte ik de overstap naar de wal. Ik werd stuurman bij de TESO. Nu ben ik daar ook reservekapitein en mag ik het personeel vertegenwoordigen in de ondernemingsraad. Daar zit ik nu zeven jaar in en sinds drie jaar ben ik voorzitter. Ik vind dat erg leuk en uitdagend werk. Thuis heb ik – samen met mijn vriendin Maren – een kleinschalige dressuurpaardenfokkerij. Dat is iets waarvan ik veel energie krijg en ik doe het met veel plezier. Onze fokproducten beginnen zich goed te ontwikkelen en komen op plekken waar we ze graag zien. Ik zit ook bij de KNRM, prachtig werk waar ik veel voldoening van krijg. Samen met een groep vrijwilligers mensen redden onder soms moeilijke omstandigheden, dat geeft een speciale dynamiek in de groep. Het is heel dankbaar werk met een prachtige groep redders. Daarnaast heb ik samen met een collega bij de TESO een programma gemaakt voor het online verwerken van wedstrijduitslagen binnen de discipline SGW (samengestelde wedstrijd in de paardensport – red.). Daaraan besteden we ook nog best wat tijd, met nog een aantal enthousiaste vrijwilligers. Het is leuk om verenigingen op deze manier van dienst te kunnen zijn.”
Wat is je favoriete plek op Texel?
“Ik ben erg gecharmeerd van het wad. Het is een plek waar ik veel geweest ben, zij het vroeger meer dan nu. Maar het blijft echt prachtig.”
In welk ander land zou je het liefst wonen?
“In Nederland heb ik het eigenlijk prima naar mijn zin. Wel mis ik de seizoenen.”
Welk boek, film en muziek wil je ons aanbevelen?
“Boeken lezen, dat kan mij helaas niet echt bekoren. Ik heb het vaak geprobeerd maar helaas. Daarentegen: films heb ik heel veel gekeken. Toen ik nog visserman was nam ik altijd vijf stuks per week mee naar zee toe. ‘Band of brothers’ is me altijd bijgebleven. Een groep mannen die vaak voor bijna onmogelijke uitdagingen staan en geen superhelden zijn, maar kameraden die samen de klus klaren. Muziek staat bij mij altijd aan op de achtergrond, ik kan eigenlijk alles wel waarderen. Maar leuke muziek blijft voor mij feestmuziek. Hier heb ik prachtige herinneringen aan, toen we met een groep vrienden caravan Bacchus hadden. Bij het horen van die muziek, komen deze herinneringen altijd weer even terug.”
Waar word je blij van en waar erger je je aan?
“Ik heb gelukkig niet veel nodig om blij te worden. Het zijn vaak de kleine dingen die er voor mij toe doen. Bijvoorbeeld als een veulen voor het eerst met z’n moeder in de wei mag of een gezellige avond met familie of vrienden. Gelukkig erger ik me niet zo snel en als ik me erger gaat het vaak om kleine dingen en doe ik er iets aan als dat mogelijk is. Dat scheelt dan weer ergernis.”
Is er iets waarvoor we je midden in de nacht wakker mogen maken?
“Doe dat maar niet! Ik heb genoeg nacht gezien en zo nu en dan mag ik voor mijn werk meehelpen om een extra afvaart te verzorgen of voor de KNRM op pad. Dat is genoeg. Maar als ik iets moet noemen, dan is dat de geboorte van een veulen. Dat blijft altijd prachtig.”
Is er iets dat je graag eens wilt doen, waaraan je nog niet bent toegekomen?
“Ik zou de zeevaart nog wel eens in willen gaan. Het lijkt me mooi om met grote schepen de wereld over te varen. Toch denk ik niet dat dat nog gaat gebeuren. Ik zou daarvoor opnieuw de schoolbanken in moeten en ik wil niet meer zo lang van huis zijn.”
Wie is het grote voorbeeld in je leven?
“Een beetje cliché, maar dat zijn toch echt mijn vader en moeder. Hardwerkende mensen, die niet alleen altijd klaar staan voor ons als kinderen, maar voor iedereen. Ze hebben me vaak op een subtiele manier de juiste kant op gewezen en daar ben ik ze heel dankbaar voor. Dit heeft me
voor een groot deel gevormd tot wie ik nu ben.”
Wie mag van jou tien vragen beantwoorden in een volgende a flevering?
“Jeroen Prummel. Hij is ook vrijwilliger bij de KNRM en heeft er een oog voor om processen beter te laten verlopen, zonder het ingewikkeld te maken. Hij staat altijd vooraan om daarin mee te helpen en te denken. Hij woont nog niet zolang op Texel met zijn vrouw en kinderen, dus dit is voor hem een mooie gelegenheid om zich voor te stellen.”